Kaas: drugs van de zuivelindustrie

You may love cheese, but it doesn't love you back


Enkele weken geleden werd ik samen met mijn vriendin, na een tijd lang flexitariër geweest te zijn, eindelijk veganistisch. Het gaat momenteel heel goed. We voelen ons allebei energiek, hebben zeker geen tekorten en eten met veel meer smaak (zoals je hiernaast kan zien). Toch viel het ons op hoe moeilijk het was om zuivelproducten uit ons leven te bannen - want geef toe, wie houdt nu niet van een smeuïg stukje kaas? In deze blogpost gaan we daar dieper op in.



Gewichtsproblemen

Iedereen kent wel iemand die graag enkele kilo's zou afvallen. Misschien ben je zelf wel iemand die de strijd met het eigen gewicht al maanden, jaren of zelfs heel je leven aangaat. Je moet letten op die ongezonde suikers, zegt men dan. Drink minder frisdrank en alles komt goed. En hoewel dit kan kloppen, is er een grotere boosdoener die altijd aan de beschuldigingen ontsnapt.

In 1909 was kaas nog een luxeproduct. We aten ongeveer een halve tot een volledige kilogram kaas per persoon, per jaar. In de jaren '60, '70 en '80 zien we echter de massale opkomst van fastfoodketens zoals McDonalds, Pizza Hut en Quick, waarbij kaas als ingrediënt zeer populair werd (waarover later meer). Resultaat: in 2013 aten we ongeveer 15 kilogram kaas per persoon, per jaar. 

Waarom is dit een probleem? We nemen er enkele voedingsproducten bij om de vergelijking te maken tussen enkele vetpercentages: 

- Rijst: 1-5% vet
- Broccoli: 8% vet
- Tonijn: 16% vet
- Kip: 23% vet
- Biefstuk: 29% vet
- Kaas: 70% vet

Inderdaad. Daarom is dit een probleem. 

Lichaamsvet opbouwen

We hebben allemaal vetten nodig. Maar hoeveel is te veel? Daarvoor moeten we de werking van ons lichaam even onder de loep nemen.


Het eten van brood en pasta draagt zo goed als niets bij aan het opbouwen van lichaamsvet. In deze voedingsproducten zitten koolhydraten, die rechtstreeks naar je hersenen en je spiermassa gaan (daarom eten atleten vaak veel koolhydraten). Het omzetten van koolhydraten in vet is een heel moeilijk proces voor je lichaam, dus zelfs als je je overeet aan brood of pasta, zal dit weinig bijdragen tot je lichaamsvet. Kaas is echter al een vet op zichzelf, wat wil zeggen dat het lichaam geen enkele moeite moet doen om het om te zetten in lichaamsvet. Daarom wordt het dus meteen bij inname als een vet opgeslaan. 

De spiercellen in een menselijk lichaam bevatten mitochondria (calorieverbranders) en vetten. Stel nu dat dezelfde persoon die voorheen enkel brood en pasta at, nu elke dag ook een homp kaas eet. "Fantastisch", juicht de spiercel. "Ik kan dit opslaan en als ik ooit honger lijd, heb ik genoeg reserves om te overleven!" In de oertijd waren vetten immers schaars en moest een lichaam er dus lang op kunnen blijven teren. Het opslaan van vetten in onze cellen is iets wat ons duizenden jaren in leven heeft gehouden.

Wat er echter gebeurt als vetten jouw lichaam binnenkomen, is dat je cellen stoppen met de aanmaak van mitochondrieën, want die calorieverbranders zouden anders al jouw "dierbaar" vet opbranden. Dit vertraagt je metabolisme of vetverbranding, zodat je daarna nog meer vet kan opslaan. Deze vicieuze cirkel is een overblijfsel van de tijden toen ons lichaam nog rekening moest houden met mogelijke hongersnoden.

Daarnaast is het ook belangrijk om te weten dat kaas geen vezels bevat, waardoor je niet snel een verzadigd gevoel krijgt bij het eten ervan. Kaas bevat echter wel veel sodium of zout. Om daar mee om te gaan, compenseert jouw lichaam die inname met het opbouwen van water, wat ook weer resulteert in een opgeblazen lichaam en overgewicht. 

Conclusie: Kaas zorgt voor gewichtsproblemen door de (1) inname van veel calorieën, (2) de opslag van pure vetten, (3) het vertragen van jouw metabolisme, (4) het gebrek aan vezels en (5) het teveel aan zouten. 

Verslavend effect van kaas

Kaas bestaat essentieel uit zout, vet en wat men casomorfines noemt. Het zoutgehalte in de kaasproducten is er om de fermentatie tijdens de productie van de kazen een halt toe te roepen. Wat zijn die casomorfines dan?

Casomorfines zijn opiaten en behoren dus tot dezelfde chemische klasse als pijnstillende middelen, morphine, en heroïne. Met andere woorden: kaas heeft net zoals alle voorgaande middelen een verslavend effect op mensen en Moeder Natuur is er de dealer van. Dit vraagt om een woordje uitleg.

Moeder Natuur laat liever niets aan het toeval over. Stel je de situatie voor waarin een kalfje plotseling genoeg heeft van de uier van de moeder en ervoor kiest om een wereldreis te doen? Het kalfje zou ongetwijfeld een enorm tekort aan voedingstoffen hebben en de trip niet overleven. Wat gebeurt er dan om dit te voorkomen? In de melk van de moeder zitten casomorfines die zorgen voor een 'feel good' gevoel bij het kalfje, dat er daarom niet meer aan denkt om weg te lopen van moeder. Het blijft terugkomen, waardoor het kan overleven.

Als je kaas of andere zuivelproducten eet, krijg je als mens dus ook deze casomorfines in jouw systeem. Dit is allemaal geen geheim. De zuivelindustrie weet dit en ... maakt er misbruik van. Hun marketing specialisten delen namelijk het publiek op in "cheese cravers" (zij die hongeren naar kaas) en "cheese enhancers" (zij die geregeld eens een stukje kaas eten), zodat ze hun reclame kunnen richten op de "cravers". Ze gingen intense samenwerkingen aan met alle fastfoodketens zodat deze veel kaas in hun producten zouden verwerken en daarna zouden promoten. Denk aan de "extra cheesy" pizzabodems bij Pizza Hut. Voor meer informatie:



Nu kan je misschien denken, "dit maakt mij niet zo veel uit. Thee en koffie hebben ook een klein verslavend effect en daar maakt niemand een probleem van." Het probleem met het verslavend effect van kaas (zuivel) is echter terug te koppelen aan wat we eerder zeiden, namelijk dat kaas zorgt voor een calorietoename, de opslag van pure vetten, het vertragen van jouw metabolisme, het gebrek aan vezels en het teveel aan zouten. Koffie en thee zijn veel gezondere verslavingen dan gefermenteerde koemelk.



Kijk alvast uit naar onze volgende blogpost, waarin we het zullen hebben over de gezondheidsproblemen, de impact van zuivelproductie op de omgeving en ethische kwesties.

Nu is het aan jullie! 

Heb/had jij ook moeilijkheden bij het laten van kaas? Of merkte je een groot verschil toen je zuivelproducten uit je leven bande?

We horen graag van jullie in de comments!

Volg ons op Facebook en wees altijd op de hoogte van nieuwe posts!

0 reacties:

Een reactie posten