Kan je jezelf 'duurzaam' noemen en vlees eten? #SustainableSeptember

Begin september is opnieuw de (ietwat onderbelichte) campagne Sustainable September van start gegaan. Dit jaar hebben wij besloten om mee op de wagen te springen en op die manier de campagne iets meer onder de aandacht te brengen.

'Sustainable' kan vertaald worden als 'duurzaam', wat uiteraard een heel breed begrip is. Iemand die zichzelf 'duurzaam' noemt, probeert meestal in alle aspecten van zijn leven de impact die hij/zij heeft op ons milieu te verkleinen. Het is een allesomvattende term die vaak wordt weergegeven door de ecologische voetafdruk - ons allen bekend.





Wij zijn erg begaan met dit onderwerp, net omdat we veganist geworden zijn. Onze impact op het milieu is één van de redenen waarom we al een jaar (!) veganistisch eten. Toch zijn er nog altijd mensen die beweren duurzaam te leven, die met de fiets naar het werk gaan en hun plastic afval terugdringen, en desondanks nog vlees blijven eten. Zij gaan ervan uit dat hun andere inspanningen opwegen tegen het vlees dat ze eten. En hoewel alle inspanningen zeker toegejuicht worden, kan het eten van vlees toch niet echt gerijmd worden met een duurzame levensstijl. Waarom niet?

1. Broeikasgassen

Als het gaat over milieu, gaat het al snel over broeikasgassen. Dit zijn de gassen die in de atmosfeer terecht komen en daar verhinderen dat warmte de dampkring verlaat. Hoewel het begrip 'duurzaamheid' veel breder is dan enkel het vermijden van broeikasgassen, is het toch wel een belangrijk onderdeel ervan.
Er bestaan veel broeikasgassen. De bekendste is natuurlijk CO2 (koolstofdioxide), maar ook methaan en distikstofmonoxide (N2O) zijn belangrijk. De vee-industrie is verantwoordelijk voor een leeuwendeel van de broeikasgassen in de atmosfeer. Nummers hiervoor liggen sterk uiteen, gaande van 19% van alle broeikasgassen (1) tot 80% (2).
Een studie (3) toont bovendien aan dat de uitstoot van de vee-industrie op het punt staat groter te worden dan die van de olie-industrie. Dat wil zeggen dat alle auto's, vrachtwagens, vliegtuigen en containerschepen in de wereld, alle plastics, de meeste verwarming en veel electriciteit... allemaal samen minder broeikasgassen produceren dan de vee-industrie.
Ha.lu.ci.nant.
Als we broeikasgassen de kop in willen drukken, moeten we onze eetgewoontes veranderen. Zonder een verandering in ons eetpatroon, kunnen we alle moeite van de wereld doen, maar zal het niet genoeg zijn. Je bespaart 1.230 kilogram CO2 per jaar door een veganistisch dieet (4), maar bespaart "maar" 1.000 kilogram door je auto in te ruilen voor een hybride. Daarmee willen we niet zeggen dat je niet voor een hybride wagen moet gaan, maar door een veel kleinere inspanning te leveren, nl. je consumptie van dierlijke producten terug te dringen, kan je een veel grotere impact hebben.  

2. Water

De vee-industrie is verantwoordelijk voor 90% van ons waterverbruik (5) en 70% van ons zoetwaterverbruik (6). In een wereld waar droogte en schaarste aan drinkwater dreigen, kan dit zeker tellen.
Voor de productie van 500 gram biefstuk is 10.000 liter water nodig (7, 8, 9, 10), Van 10.000 liter water kan een mens 38 jaar lang drinken, daarmee kan een toilet 77 keer doorgespoeld worden en kan je 286 keer een douche van 5 minuten nemen (als je om de twee dagen doucht, is dit bijna 2 jaar lang douchen). In Engeland (toch wel één van de meer regenachtige landen ter wereld) valt 594 liter water per jaar. 10.000 liter is dus ongeveer 16 jaar aan Engelse regen. Voor één luttel stukje vlees.
Om je maar een idee te geven.

3. Wilde dieren

De vee-industrie is de hoofdoorzaak van de verwoesting van dierlijke habitats, het uitsterven van diersoorten, van watervervuiling en zogenaamde 'ocean dead zones' (11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25). Door dierlijke producten uit je dieet te halen, toon je niet enkel compassie voor de dieren in de vee-industrie, maar ook voor die erbuiten.
Stel je voor dat jouw huis gewoon weggeveegd wordt van de kaart, dat je toegang tot eten plots drastisch vermindert en je drinkwater vies en soms giftig wordt. Stel je voor dat jij en al je soortgenoten continu bejaagd en gedood worden, gewoon omdat het in je natuur zit om vee op te eten dat mensen liever zelf zouden eten. Vissen die het ongeluk hebben in een 'ocean dead zone' te leven, stikken in het water, omdat er simpelweg geen zuurstof meer in het water zit.
Ligt het lot van wilde diersoorten je na aan het hart? Informeer je en stop met het kopen van dierlijke producten. Er bestaat niets impactvollers.

4. Landgebruik

De vee-industrie neemt tot 45% procent van onze totale landmassa in beslag (26, 27, 28, 29, 30). Ruw geschat is dit een stuk land zo groot als Azië. Zelfs als we de argumenten over het belang van grazers in acht nemen (veel vleeseters reageren hier namelijk op door te zeggen dat sommige stukken land niet geschikt zijn voor landbouw en dat het daarom nodig is dat hier vee op komt grazen), is dit een veel te groot stuk land. Zeker in de overbevolkte wereld waarin we vandaag de dag leven. Elke minuut worden niet minder dan zeven voetbalvelden aan land ingenomen door de vee-industrie (31). Vaak is dit land regenwoud...
Dierlijke producten hebben zo veel land nodig, omdat het een inefficiënte manier is om voedsel te produceren. Eerst wordt er heel veel tijd, moeite en land gestopt in het produceren van planten, die daarna gevoed worden aan dieren, die daarna gevoed worden aan mensen. Om 500 gram biefstuk te bekomen, is er 7,3 kilogram graan nodig. Met 7 kilogram graan zou je een heleboel mensen rechtstreeks kunnen voeden (denk aan 7 kilo tarwemeel!), maar met 500 gram biefstuk kan je slechts Ã©Ã©n iemand voeden.

 

5. Afval

Elke minuut produceert ons vee meer dan - houd je vast - drie miljoen kilo aan uitwerpselen (32, 33, 34). Een boerderij met 2.500 melkkoeien produceert even veel afval als een stad met 411.000 inwoners (35). Ja, die uitwerpselen kunnen gebruikt worden als mest, maar echt waar, hoe veel mest kan een mens nodig hebben? In de realiteit komt deze mest vaak gewoon in het milieu terecht, waar het mede de oorzaak wordt van 'ocean dead zones' en watervervuiling.

Aan al die personen die hun eigen doosje meenemen naar de slager om daar zonder verpakking hun stuk vlees op te halen: bravo dat je je plasticverbruik wil terugdringen! Maar denk je werkelijk dat deze kleine actie opweegt tegen al de bovenstaande vervuilingen? Je ziet hier niet meteen de fysieke gevolgen van, zoals je dat wel ziet bij het weggooien van je verpakking, maar de gevolgen zijn er wel degelijk.

Er bestaat geen milieuvriendelijk vlees. Of wel?

6. Biologisch, vrije uitloop-vlees

Het laatste argument dat vleeseters vaak geven, is dat zij vlees kopen bij boer Bob om de hoek, en dat ze op die manier niet bijdragen aan de vee-industrie. Zijn koeien en varkens zijn namelijk vrije uitloop en eten gewoon het gras in de wei.

Tja, de levenskwaliteit van deze dieren is waarschijnlijk wel beter, maar dat vlees is helaas nog altijd niet echt duurzaam. Deze koeien produceren nog altijd methaan, een krachtig broeikasgas, en zelfs nog meer dan een koe uit de vee-industrie, omdat vers gras moeilijker te verteren is dan hooi of sojavoer. Vrije uitloop-dieren staan in de winter bovendien ook nog altijd op stal, waar ze gewoon veevoeder krijgen, zoals de rest van ons vee. Hiervoor is evenveel water nodig als voor een gewoon dier uit de gewone vee-industrie.

Bovendien is deze argumentatie enkel geldig als het vlees van boer Bob echt het enige vlees is dat je eet. Meestal is dat niet het geval. Want ga je dan vragen op restaurant of bij vrienden of familie van waar hun vlees komt? Ga je het weigeren omdat het niet biologisch of vrije uitloop was? Dat dacht ik al...

7. Conclusie

Mensen kunnen veel inspanningen doen om hun vlees zo duurzaam mogelijk te maken, maar het punt blijft dat vlees eigenlijk nooit echt duurzaam is.

Of nee, wacht! Ik ken toch één iemand die echt duurzaam vlees eet. Zijn naam is Manuel en hij is een Aboriginal uit Australië. In zijn cultuur wordt veel vlees gegeten, maar dit is nooit vlees dat afkomstig is uit de vleesindustrie. Veel van zijn stamgenoten gaan jagen op kangoeroes, vogels of reptielen, maar Manuel eet eigenlijk altijd 'road kill'. Hij zwerft langs de kant van de weg tot hij een omvergereden kangoeroe vindt, en deze neemt hij mee om te eten. Dat is echt duurzaam vlees.

Dus: je kan jezelf zeker 'duurzaam' noemen en nog steeds vlees eten, maar enkel als je bereid bent om dode dieren langs de weg te verzamelen en klaar te maken.

Vind je dat vies? Vind je dat veel te omslachtig? Ik kan je geen ongelijk geven. Maar dan moet je jezelf verantwoordelijk houden voor jouw aandeel in de bovenstaande gevolgen van vleesconsumptie.

Stoppen met het eten van dierlijke producten is zeker niet het enige wat je kan doen om duurzamer te leven. Maar het is wel één van de meest impactvolle.




Nu is het aan jullie!

Wat vinden jullie over argumenten over zogenaamd "duurzaam" vlees? Vind jij dat je duurzaam kan zijn, maar toch nog vlees mag blijven eten?

We horen graag van jullie in de comments!

Volg ons op Facebook en Pinterest, en blijf op de hoogte van nieuwe posts.

0 reacties:

Een reactie posten